Historisk museum var veldig bra, og det syner seg at dei jammen er litt artige au! Eller kanskje har dei hatt ein fjåsete vikar som har gjort dette, og så skjønnar ikkje dei gamle babusjkane spøken...

Planeta Sushi!

Det var ingen veg utanom: no var eg nøydd til å prøve sushi. Då kunne Turid og Joakim fortelje at Planeta Sushi var det beste staden å byrje. Som sagt så gjort. Det var mykje rart på menyen, eg prøva å styre unda kaviar og røykt ål. Trur eg enda opp med nokre bitar av ris, med laks og filadelfiaost inni, og nokre bitar med laks, ris og avocado. Det er eigentleg litt store bitar, men alt i alt var det ei bra røynsle som eg tenkte eg godt kan taka opp att.

Tuda i obratna (Dit og attende)

Me hadde valet mellom fly og tog for å koma oss til Moskva. Men me studerar trass alt russisk fordi me syns russisk og russarar er artig. Så me måtte velje tog. På toget hadde me valet mellom open og lukka kupe. Lukka kupe er dyrare og ikkje fullt så russisk, som dei sa på det internasjonale kontoret: På platskartnij (open kupe) veit du at du er i Russland. Så me valde det. Og angra ikkje eitt sekund. Open kupe fungerar slik: på den eine sida av gangen er to køyesenger vende mot inannan med eit lite bord i mellom, på den andre sida av gangen er endå ei køyeseng der den nederste kan lagast om til to stolar og eit bord. Slik er heile vogna nedover, heilt ope. Turen dit var veldig roleg, me spila kort og kortskalle og fekk ein del rare blikk. Ved sida av oss sat ei mor og hennar son, men det vart ingen livleg prat... Hit att vart me godt kjend både med naboen vår, ei russisk bestemor som pendla mellom Moskva og Arkhangelsk frå barnebarn til barnebarn, ho kunne fortelje at kiloprisen på tyttebær i Moskva er ca. 120 rublar! Me vart og kjend med ei gjeng ungdommar som hadde vore i Praha, dei lærte oss Vologda-songen, og flott vologdaittisk aksent!

Listopad

Listopad er eit veldig fint ord som tyder at lauvet dett ned. Det gjer det no i Arkhangelsk, og det er veldig fint her! Så då er ein nøydd til å nytte høvet til å ta nokre bilete av det...

Ekskursjon

Karsten er flink til å bruke kontaktane sine, så på laurdag fekk me vera med på ein ekskursjon til eit kloster som ligg omtrent tri timar frå Arkhangelsk. Me sat i ein buss med sota ruter, så det vart liksom aldri heilt dagsljos, noko som gjorde at iallfall eg var litt trøytt heile tida i bussen. Me hadde med oss ein flott omvisar, som prata og prata på russisk i slik circa fire timar i strekk. Eg fekk med meg litt, men i bussen vart eg litt forstyrra av dei russarane som sat bak oss og drakk vin. Vel framme ved klosteret var det litt meir historieforteljing før me fekk kikke oss litt rundt på eigahand. Det var ikkje stort å kikke på, to butikkar som selte ikon, og eit rom der all historia som dama hadde fortalt om stod skrive. Eg og Turid var mest opptekne av omgjevnaden, det var veldig fint der. Eg såg ein hest som hadde stukke av, og me helsa på fire kattar. Dessutan fekk me få på do i skogen i lag med nokre russiske babusjkar, triveleg!

Vegarbeid

Vegane her oppe er vel kjent for å vera dårlege. Men det er ikkje fordi dei ikkje arbeider nok på dei! Det er berre det at dei ikkje gidder/får til å gjera grunnarbeide skikkeleg, så etter eit halvt år eg vegane like humpute og holute som før, og då må dei fiksast att. Ja, folk skal no ha arbeid da. (Lurar forresten på om eg erta på meg desse vegarbeidarane då eg tok dette biletet, dei virka ikkje veldig lukkelege for å bli foreviga, så eg gjekk nokså fort vekk derifrå eg...)

Kozular..

I eit av faga me har her skal me lesa moderne russiske fagtekstar. Til no har me stort sett halde oss til diverse tekstar kring pomorane og Arkhangelsk. Det har ført til at eg kan nemne opptil sju fiskeslag og bærslag, og veit overraskande mykje om bjørkebrygg. Sist tekst handla om pepparkaketradisjonen i Arkhangelsk, at ein tekst om pepparkaker kunne bli så lang og så engasjerande hadde eg vel ikkje trudd. Men kvart år så er det faktisk ei stor pepparkakeutstilling på museet, som har halde på sidan 1976... Ettersom læraren vår eg så søt som ho er, hadde på neste time med seg ei lita pepparkake til kvar...

Пяньнедельник III.

Denne måndagen feira me gjebursdagen til Karsten, med både brask og bram! Me åt kålsalat og kålsuppe (etter gjebursdagsgutens ynskje) og kake, konfekt og vodka til dessert. Heile kvelden var ein suksess, med mellom anna grimasekonkuransse. Alle prøva å få til same grimase som Karsten, altså å legge overleppa under nasen.

Hatteprøving

Eg syns sjølvsagt at hattar ser veldig fjongt ut. Og kunne godt tenkt meg å kunne gå med ein hatt. Så når sjansen byr seg, og det gjer han jamleg i Russland, så prøvar eg hattar. Ikkje så sjeldan blir Turid med meg. Og nederst kan de sjå bilete av Турица og Оснушка som blir litt øre av å få ein god, varm klem av dei flotte pelshattane.